Natalia (z domu Kostecka) Iszczuk
Prezes Żytomierskiej Obwodowej Organizacji Zjednoczenie Szlachty Polskiej, członek Zarządu Głównego Związku Polaków Ukrainy (Kiów), członek Społecznej Rady Żytomierskiej Obwodowej Administracji Państwowej
Polka, wyznania rzymskokatolickiego. Urodziła się 27 czerwca 1975 roku w Żytomierzu.
W 2004 roku ukończyła Winnicki Narodowy Medyczny Uniwersytet im. M.I. Pirogova.
Od 2005 roku anestezjolog Żytomierskiego Obwodowego Szpitalu im. O.F. Herbaczewskiego.
Od 2004 roku - przedstawiciel medyczny hinduskiej kampanii farmaceutycznej "Ipca Laboratoris Limited" w Obwodzie Żytomierskim.
Zamężna. Ma dwie córki urodzone w 2007 i 2008 r.
Mikołaj (jego metrykę, niestety, wciąż nie znaleziono) był synem Teodora (syna Jakuba) Kosteckiego - szlachcica powiatu Żytomierskiego guberni Wołyńskiej (Ф. 146. спр. 3074, арк. 51, 51 зв.), który został pozbawiony tytułu szlacheckiego 4 stycznia 1840 roku.
Rodzina Jakuba (syna Stefana) Kosteckiego z synami Teodorem i Grzegorzem, pochodziła z polskiej szlachty czyńszowej. Kosteccy otrzymali przywilej szlachecki 25 sierpnia 1713 roku od króla polskiego Augusta II. W dniu 22 grudnia 1802 roku Jakub (syn Stefana) Kostecki Dekretem cezarza rosyjskiego nr. 2557 był inkorporowany w skład rosyjskiego dworzaństwa i został wpisany w księdze rodowodów szlacheckich guberni Wołyńskiej (Ф. 146. спр. 3074, арк 7, 7 зв.).
Jadnak, po Powstaniu Listopadowym, według weryfikacji rosyjskiego rządu cesarskiego, 13 grudnia 1840 roku Centralna Komisja Rewizyjna (powstała żeby rozważyć działa zgromadzeń szlacheckich gubernii Kijowskiej, Podolskiej i Wołyńskiej) pozbawiła rodzinę Kosteckich przywilejów szlacheckich.
W oparciu o Dekret Cesarski z 4 stycznia 1840 rodzina Kosteckiego była wyłączona z arystokratycznych książek rodowych. Zgodnie z tym dekretem one również mieli oddać wszystkie swoje statute i inne dokumenty szlacheckie wydane im przez Wołyńskie Zgromadzenie Szlachecke (Ф. 146, оп. 3074, арк. 5, 5 зв., 6, 6 зв.).
W 1930-ch latach pradziad, dziadek i babcia Natalii zostali wysiedleni na Kazachstan. Pradziadek Natalii - Jan Kostecki zmarł na wygnaniu. W Kazachstanie urodziły się wujkowie Natalii - Anatoliusz i Wiktor (starsze bracia ojca Waleriusza Kosteckiego). Rodzina powrociła do Żytomierza dopiero po II wojnie światowej, dzięki temu, że dziadek Natalii - Paweł Kostecki walczył przeciwko niemieckich faszystów w szeregach armii radzieckiej. W świadectwie urodzenia (Серії І-ЯК № 1355161, видане 22 лютого 1968 року) dziadka Natalii, który urodził się w miasteczku Dworyszcze w pobliżu Wołodarska-Wołyńskiego, narodowość nie została wskazana. To było powszechną praktyką wobec represjonowanych i deportowanych Polaków.
W 2004 roku ukończyła Winnicki Narodowy Medyczny Uniwersytet im. M.I. Pirogova.
Od 2005 roku anestezjolog Żytomierskiego Obwodowego Szpitalu im. O.F. Herbaczewskiego.
Od 2004 roku - przedstawiciel medyczny hinduskiej kampanii farmaceutycznej "Ipca Laboratoris Limited" w Obwodzie Żytomierskim.
Zamężna. Ma dwie córki urodzone w 2007 i 2008 r.
Rodowod
Przodkowie ojca Natalii (z domu Kosteckiej) Iszczuk byli Polakami pochodzenia szlacheckiego. Badania archiwalne rodowodu Natalii wskazuje, że ojciec dziadka nazywał się Kosteckim Janem (synem Mikołaja) (Ф. 1, оп. 77, спр. 926-б, арк. 20, зв.21), według archiwalnego zaświadczenia, które było wydane przez Państwowy Archiwum Żytomierza (02.10.2008 № 35/І) ojcem Jana Kosteckiego był Mikołaj (syn Teodora), mieszkaniec miasteczka Dworyszcze powiatu żytomierskiego, który w 1913 roku miał 74 lata życia.
Mikołaj (jego metrykę, niestety, wciąż nie znaleziono) był synem Teodora (syna Jakuba) Kosteckiego - szlachcica powiatu Żytomierskiego guberni Wołyńskiej (Ф. 146. спр. 3074, арк. 51, 51 зв.), który został pozbawiony tytułu szlacheckiego 4 stycznia 1840 roku.
Rodzina Jakuba (syna Stefana) Kosteckiego z synami Teodorem i Grzegorzem, pochodziła z polskiej szlachty czyńszowej. Kosteccy otrzymali przywilej szlachecki 25 sierpnia 1713 roku od króla polskiego Augusta II. W dniu 22 grudnia 1802 roku Jakub (syn Stefana) Kostecki Dekretem cezarza rosyjskiego nr. 2557 był inkorporowany w skład rosyjskiego dworzaństwa i został wpisany w księdze rodowodów szlacheckich guberni Wołyńskiej (Ф. 146. спр. 3074, арк 7, 7 зв.).
Jadnak, po Powstaniu Listopadowym, według weryfikacji rosyjskiego rządu cesarskiego, 13 grudnia 1840 roku Centralna Komisja Rewizyjna (powstała żeby rozważyć działa zgromadzeń szlacheckich gubernii Kijowskiej, Podolskiej i Wołyńskiej) pozbawiła rodzinę Kosteckich przywilejów szlacheckich.
W oparciu o Dekret Cesarski z 4 stycznia 1840 rodzina Kosteckiego była wyłączona z arystokratycznych książek rodowych. Zgodnie z tym dekretem one również mieli oddać wszystkie swoje statute i inne dokumenty szlacheckie wydane im przez Wołyńskie Zgromadzenie Szlachecke (Ф. 146, оп. 3074, арк. 5, 5 зв., 6, 6 зв.).
W 1930-ch latach pradziad, dziadek i babcia Natalii zostali wysiedleni na Kazachstan. Pradziadek Natalii - Jan Kostecki zmarł na wygnaniu. W Kazachstanie urodziły się wujkowie Natalii - Anatoliusz i Wiktor (starsze bracia ojca Waleriusza Kosteckiego). Rodzina powrociła do Żytomierza dopiero po II wojnie światowej, dzięki temu, że dziadek Natalii - Paweł Kostecki walczył przeciwko niemieckich faszystów w szeregach armii radzieckiej. W świadectwie urodzenia (Серії І-ЯК № 1355161, видане 22 лютого 1968 року) dziadka Natalii, który urodził się w miasteczku Dworyszcze w pobliżu Wołodarska-Wołyńskiego, narodowość nie została wskazana. To było powszechną praktyką wobec represjonowanych i deportowanych Polaków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz