Włodzimierz Iszczuk
zolkiewski777@gmail.com
Redaktor naczelny czasopisma i TV "Głos Polonii". Dziennikarz, publicysta, polski działacz społeczny na Ukrainie. Koordynator długoterminowego projektu "Historia jednoczy narody" i współprzewodniczący komitetu organizacyjnego Międzynarodowej Konferencji Naukowej w Żytomierskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki.
Urodził się 10 lutego 1970 roku w Żytomierzu. Polak, wyznania rzymskokatolickiego. Ze strony matki jest potomkiem kilku rodów szlachty polskiej (wśród nich: Gołębiowscy h. Prawdzić, Wojnarowscy h. Strzemię, Żółkiewscy h. Lubicz), babcia ze strony ojca z domu Tyszkiewicz. Żonaty. Małżonka Natalia Iszczuk (z domu Kostecka) prezesem Zjednoczenia Szlachty Polskiej na Żytomierszczyźnie. Ma dwie córki urodzone w latach 2007 i 2008.
Od połowy lat 90. pracował dziennikarzem w kilku mediach ogólnoukraińskich, był akredytowany w parlamencie (Rada Najwyższa Ukrainy). Od roku 1998 - doradca posła ukraińskiego parlamentu (deputowanego Rady Najwyższej Ukrainy III kadencji). W latach 1998-1999 pracował w Zarządzie Politycznym Ludowego Ruchu Ukrainy. Wówczas prezesem LRU był Wjaczesław Czornowił.
W 2004 r. podczas wyborów prezydenckich został szefem biura prasowego żytomierskiego obwodowego sztabu wyborczego kandydata na post prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki. Po wyborach prezydenckich został powołany na stanowisko kierownika biura prasowego partii "Nasza Ukraina" na Żytomierszczyźnie. W 2006 r. w czasie wyborów parlamentarnych (do Rady Najwyższej Ukrainy) został dyrektorem biura prasowego żytomierskiego obwodowego sztabu wyborczego partii "Nasza Ukraina".
Na przełomie XX i XXI wieku publikował artykuły w prasie oficjalnej i niezależnej, m.in. w "Prezydenckich Wiadomościach", "Władzie i Polityce", "Bez Cenzury", "Wicze", "Wolnym Słowie", "Słowie Ukraińskim", "Kurierze Galicyjskim", "Dzienniku Kijowskim", "Gazecie Polskiej" (Żytomierz), "Słowie Polskim" (Winnica), na ukraińskim portalu "Ukraińska Prawda" i portalach polskich mediów Fronda.pl, Kresy24.pl, Wizyt.net.
W latach 1996-2005 w ukraińskich mediach ("Wicze", "Słowo Ukraińskie", "Władza i polityka", "Prezydencki Wiadomości") opublikował szereg politologicznych artykułów poświęconych problematyce stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej Ukrainy. W tych publikacjach spopularyzował koncepcję integracji Międzymorza Bałtycko-Adriatycko-Czarnomorskiego oraz idee budowania ukraińskiego mocarstwa regionalnego w regionie GUAM (Gruzja, Ukraina, Azerbejdżan, Mołdawia). W 2005 roku w gazecie «Wolne Słowo» i Internet-wydaniu «Ukraińska prawda» spopularyzował potrzebę wprowadzenia lustracji na Ukrainie (za wzorem postkomunistycznych Gruzji, Czech i Wschodnich Niemiec).
W 1999 roku został wyróżniony dyplomem laureata wydawnictwa "Smoloskyp" za esej politologiczny "Ukraina: problem prestiżu i tożsamości", który w 2000 roku został opublikowany (К.: Смолоскип, 2000.–92с. ISBN 966-7332-32-2).
Esej został zauważony przez środowiska akademickie.
Dwa lata po wydaniu, książka była włączona w Program nauczania kursu «Technologii komunikatywni» Instytutu Dziennikarstwa Kijówskiego Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki (prof. O.F. Konowieć). Program został zatwierdzony na Radzie Akademickiej Uniwersytetu (Protokoł № 2 z 16 września 2002 roku) podpisany przez Głowę NMR Instytutu Dziennikarstwa T.O. Prystupienka 8.02.2002 roku).
Póżniej książka została włączona do Programu szkoleniowego z dyscypliny «Transformacja polityczna w świecie współczesnym» (prof. W.P. Horbatenko) dla specjalistów i mistrzów Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (MAZP). Program został zatwierdzony na posiedzeniu katedry politologii (Protokoł № 6 z 20.02.2003) i był potwierdzony na posiedzeniu katedry filozofii i nauk politycznych (Protokół № 1 z 08.09.2005). Program ten został też zatwierdzony przez radę akademickiej Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (MAZP).
Katedra Filozofii Odeskiego Narodowego Uniwersytetu zaleca książce do literatury w ramach Materiałów do kursu «Narodowościowa samoświadomość jako ludzka wartość»dla studentów 5 roku nauczania. W ramach zalecanej literatury na temat № 6 «Kształcenie świadomości narodowej jako pedagogiczny problem».
Wydział Filozofii i Nauk Politycznych w Donieckim Instytucie Prawa Luganskiego Państwowego University Spraw Wewnętrznych im. Didorenka rekomendował włączyć książkę w skład literatury rekomendowanej dla Roboczego programu nauczania kursu z dyscypliny «Politologia» dla studentów wydziału nauki na odległości (dla pracowników oddziałów spraw wewnętrznych). Autor Programu profesor Titarenko D.M., oraz starszego wykładowcy Suslikova W.E. Program został zatwierdzony przez zastępcę szefa Instytutu pracy naukowej i technicznej pułkownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych W.W. Paszutina, na posiedzeniu katedry filozofii i nauk politycznych (Protokoł № 10 z 25.08.2010)
Książka cytowana w wielu akademickich dysertacjach, publikacjach naukowych oraz monografiach. Wśród nich:
- Zbiorowa monografia Narodowego Instytutu Studiów Strategicznych «Ukraiński socjum» (Rozdział 5.2. Tworzenie tożsamości etnicznej u współczesnych ukraińców);
- Monografja Gubernskiego L.W. "Informacyjna polityka Ukrainy. Europejski kontekst"
- Numer wydania 44 "Naukowych notatek" Instytutu Studiów Politycznych i Etnicznych im. I.F.Kurasa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy;
- Kwartalnik «Państwowej Akademii Administracji Kultury i Sztuki» № 1 (2009 r.);
- Naukowa Dysertacja Kandydata Nauk Politycznych Julii Rudenko «Świadomość polityczna społeczeństwa ukraińskiego w okresie transformacji: czynniki tworzące (analizy polityczne)» (23.00.02 / Charkówski Narodowy Uniwersytet im. W.N.Karazina. 2003 r.);
- Streszczenie pracy doktorskiej na stopień kandydata nauk politycznych I.J. Wilczyńskiej:«Etniczna i narodowa tożsamość współczesnej ukraińskiej młodzieży 2002 roku». Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Instytut Państwa i Prawa im. W.M. Koreckiego – K., 2002;
- Monografia M.Rudenki «System polityczny i społeczeństwo obywatelskie: realii Europejski i Ukraiński» (Rozdział II badania problemów systemu politycznego i społeczeństwa obywatelskiego w krajowej nauce);
- Monografia R. Oficyńskiego «Polityczny rozwój niepodległej Ukrainy (1991 - 2004) w aspekcie tożsamości europejskiej (W materiałach periodyki Zachodniej)». – Kijow: Instytut Narodowej Akademii Nauk Ukrainy – Użgorod: Gradża, 2005.).
- Monografia W. Danilienki « Ukraiński projekt przez pryzmat chłopskiej i miejskiej kultury ukraińskiej » (Charkówska Państwowa Akademia Kultury i Sztuki);
- Monografia T. Monachowej «Kryzysowe stan Kultury słowa na Południowym regionie Ukrainy»;
- Publikacja kandydata nauk Politycznych T. Hetalo «Tożsamość kulturowa - podstawa społecznej interakcji» (Charków National University of Economics) oraz inne.
zolkiewski777@gmail.com
Urodził się 10 lutego 1970 roku w Żytomierzu. Polak, wyznania rzymskokatolickiego. Ze strony matki jest potomkiem kilku rodów szlachty polskiej (wśród nich: Gołębiowscy h. Prawdzić, Wojnarowscy h. Strzemię, Żółkiewscy h. Lubicz), babcia ze strony ojca z domu Tyszkiewicz. Żonaty. Małżonka Natalia Iszczuk (z domu Kostecka) prezesem Zjednoczenia Szlachty Polskiej na Żytomierszczyźnie. Ma dwie córki urodzone w latach 2007 i 2008.
Od połowy lat 90. pracował dziennikarzem w kilku mediach ogólnoukraińskich, był akredytowany w parlamencie (Rada Najwyższa Ukrainy). Od roku 1998 - doradca posła ukraińskiego parlamentu (deputowanego Rady Najwyższej Ukrainy III kadencji). W latach 1998-1999 pracował w Zarządzie Politycznym Ludowego Ruchu Ukrainy. Wówczas prezesem LRU był Wjaczesław Czornowił.
W 2004 r. podczas wyborów prezydenckich został szefem biura prasowego żytomierskiego obwodowego sztabu wyborczego kandydata na post prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki. Po wyborach prezydenckich został powołany na stanowisko kierownika biura prasowego partii "Nasza Ukraina" na Żytomierszczyźnie. W 2006 r. w czasie wyborów parlamentarnych (do Rady Najwyższej Ukrainy) został dyrektorem biura prasowego żytomierskiego obwodowego sztabu wyborczego partii "Nasza Ukraina".
Na przełomie XX i XXI wieku publikował artykuły w prasie oficjalnej i niezależnej, m.in. w "Prezydenckich Wiadomościach", "Władzie i Polityce", "Bez Cenzury", "Wicze", "Wolnym Słowie", "Słowie Ukraińskim", "Kurierze Galicyjskim", "Dzienniku Kijowskim", "Gazecie Polskiej" (Żytomierz), "Słowie Polskim" (Winnica), na ukraińskim portalu "Ukraińska Prawda" i portalach polskich mediów Fronda.pl, Kresy24.pl, Wizyt.net.W latach 1996-2005 w ukraińskich mediach ("Wicze", "Słowo Ukraińskie", "Władza i polityka", "Prezydencki Wiadomości") opublikował szereg politologicznych artykułów poświęconych problematyce stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej Ukrainy. W tych publikacjach spopularyzował koncepcję integracji Międzymorza Bałtycko-Adriatycko-Czarnomorskiego oraz idee budowania ukraińskiego mocarstwa regionalnego w regionie GUAM (Gruzja, Ukraina, Azerbejdżan, Mołdawia). W 2005 roku w gazecie «Wolne Słowo» i Internet-wydaniu «Ukraińska prawda» spopularyzował potrzebę wprowadzenia lustracji na Ukrainie (za wzorem postkomunistycznych Gruzji, Czech i Wschodnich Niemiec).
W 1999 roku został wyróżniony dyplomem laureata wydawnictwa "Smoloskyp" za esej politologiczny "Ukraina: problem prestiżu i tożsamości", który w 2000 roku został opublikowany (К.: Смолоскип, 2000.–92с. ISBN 966-7332-32-2).Esej został zauważony przez środowiska akademickie.
Dwa lata po wydaniu, książka była włączona w Program nauczania kursu «Technologii komunikatywni» Instytutu Dziennikarstwa Kijówskiego Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki (prof. O.F. Konowieć). Program został zatwierdzony na Radzie Akademickiej Uniwersytetu (Protokoł № 2 z 16 września 2002 roku) podpisany przez Głowę NMR Instytutu Dziennikarstwa T.O. Prystupienka 8.02.2002 roku).
Póżniej książka została włączona do Programu szkoleniowego z dyscypliny «Transformacja polityczna w świecie współczesnym» (prof. W.P. Horbatenko) dla specjalistów i mistrzów Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (MAZP). Program został zatwierdzony na posiedzeniu katedry politologii (Protokoł № 6 z 20.02.2003) i był potwierdzony na posiedzeniu katedry filozofii i nauk politycznych (Protokół № 1 z 08.09.2005). Program ten został też zatwierdzony przez radę akademickiej Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (MAZP).
Wydział Filozofii i Nauk Politycznych w Donieckim Instytucie Prawa Luganskiego Państwowego University Spraw Wewnętrznych im. Didorenka rekomendował włączyć książkę w skład literatury rekomendowanej dla Roboczego programu nauczania kursu z dyscypliny «Politologia» dla studentów wydziału nauki na odległości (dla pracowników oddziałów spraw wewnętrznych). Autor Programu profesor Titarenko D.M., oraz starszego wykładowcy Suslikova W.E. Program został zatwierdzony przez zastępcę szefa Instytutu pracy naukowej i technicznej pułkownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych W.W. Paszutina, na posiedzeniu katedry filozofii i nauk politycznych (Protokoł № 10 z 25.08.2010)
Książka cytowana w wielu akademickich dysertacjach, publikacjach naukowych oraz monografiach. Wśród nich:
- Zbiorowa monografia Narodowego Instytutu Studiów Strategicznych «Ukraiński socjum» (Rozdział 5.2. Tworzenie tożsamości etnicznej u współczesnych ukraińców);
- Numer wydania 44 "Naukowych notatek" Instytutu Studiów Politycznych i Etnicznych im. I.F.Kurasa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy;
- Kwartalnik «Państwowej Akademii Administracji Kultury i Sztuki» № 1 (2009 r.);
- Naukowa Dysertacja Kandydata Nauk Politycznych Julii Rudenko «Świadomość polityczna społeczeństwa ukraińskiego w okresie transformacji: czynniki tworzące (analizy polityczne)» (23.00.02 / Charkówski Narodowy Uniwersytet im. W.N.Karazina. 2003 r.);
- Streszczenie pracy doktorskiej na stopień kandydata nauk politycznych I.J. Wilczyńskiej:«Etniczna i narodowa tożsamość współczesnej ukraińskiej młodzieży 2002 roku». Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Instytut Państwa i Prawa im. W.M. Koreckiego – K., 2002;
- Monografia M.Rudenki «System polityczny i społeczeństwo obywatelskie: realii Europejski i Ukraiński» (Rozdział II badania problemów systemu politycznego i społeczeństwa obywatelskiego w krajowej nauce);
- Monografia R. Oficyńskiego «Polityczny rozwój niepodległej Ukrainy (1991 - 2004) w aspekcie tożsamości europejskiej (W materiałach periodyki Zachodniej)». – Kijow: Instytut Narodowej Akademii Nauk Ukrainy – Użgorod: Gradża, 2005.).
- Monografia W. Danilienki « Ukraiński projekt przez pryzmat chłopskiej i miejskiej kultury ukraińskiej » (Charkówska Państwowa Akademia Kultury i Sztuki);
- Monografia T. Monachowej «Kryzysowe stan Kultury słowa na Południowym regionie Ukrainy»;
- Publikacja kandydata nauk Politycznych T. Hetalo «Tożsamość kulturowa - podstawa społecznej interakcji» (Charków National University of Economics) oraz inne.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń